2.4.08

Ángela Iglesias Rebollar e José Niebla García

Hoxe recibín na caixa de correo un saúdo dende Barcelona do neto de Ángela Iglesias Rebollar, unha das mulleres asasinadas ás que recordabamos no noso artigo do domingo. O correo, moi agarimoso, achega información moi clarificadora sobre a peripecia de Ángela e do seu home (José Niebla García). Polo seu indubidable interese histórico transcribo tres dos seus parágrafos:
"Veo que de mi abuela es quizá de la que menos información tenéis y me ofrezco para contaros lo que sé, que tampoco es mucho. Hace un par de años, mi padre (es el José que mencionas en tu texto) y yo pedimos permiso al Ministerio de Defensa para consultar el archivo militar del Ferrol. Allí encontramos el legajo de un consejo de guerra a uno de los "fuxidos" que mi abuela tenía refugiado en su casa y allí también encontramos por primera vez testimonios directos de cómo mis abuelos perdieron la vida. Mejor dicho, se la quitaron violenta y salvajemente. En el legajo aparecen las declaraciones de los que participaron en la redada y como poco después aparecieron los cadáveres de mis abuelos asesinados por balas por la espalda. Y muchos comentarios sobre el hecho de que mi abuela era "protestante" y desafecta al régimen.También tengo testimonios de como guardias civiles y falangistas participaron en aquellos hechos. No sé donde estan los cuerpos de mis abuelos, pero si se que su recuerdo está vivo en nosotros, especialmente en mi padre, que se quedó huérfano a los 4 años. Y no sólo perdió a sus padres, también le separaron de su hermano Eliseo, a quien no volvió a ver hasta transcurridos 40 años, en la década de los 70.La hermana de Angela Iglesias, Maruja, aún vive. Es mi abuela-madrina. Cumplió 100 años el pasado mes de octubre..."
Moito agradecemos esta información que axudará a restaurar a memoria de Ángela Iglesias Rebollar e José Niebla García. Grazas, moitas grazas.

Marcadores: ,

2 Comments:

Anonymous Anônimo said...

Grazas por revelar un pouco da súa privacidade para ilustrarnos sobre os nosos heroes e heroínas. Non creo que serva de ningún consolo, pero as miñas bágoas foron sinceras para unhas persoas que non tiveron quen as chorase a carón da súa familia.

11:02 AM  
Anonymous Anônimo said...

Gracias por la entrada. Estamos trabajando en la recuperación de la memoria histórica del protestantismo español (le hemos enlazado en nuestro blog) y los datos que ofrece nos son de mucha ayuda.

Nos gustaría poder obtener alguna fotografía de Ángela ¿es posible? ¿Podríamos contactar con su nieta?

Puede escribirnos a memoriahistoricaARROBAlupaprotestante.es

Gracias por su ayuda.

Saludos,

Ignacio Simal
Presidente de la Junta de Ateneo Teológico - Lupa Protestante

11:55 PM  

Postar um comentário

<< Home