Obrigado, moito obrigado

Sen querer entrar en polémicas nin pretender rebater interpretacións, aseguro que Quintana foi, o pasado mércores á noitiña, o primeiro que soubo da miña decisión. Tempo haberá nos vindeiros días nestas brétemas para falar e reflexionar devagariño sobre un rebumbio que protagonicei sen procuralo. A pesar da filtración informativa interesada do martes pasado, a pesar dos malos días que levo pasado dende entón, volvín comprobar que de todas as experiencias dolorosas da vida poden tirarse cousas positivas. E, abofé, que desta volta fíxenme cunhas cantas. Reitero o meu agradecemento por todas as opinións que desde a rede ou telefonicamente recibín, tanto as que me animaban aceptar o convite como aqueloutras que consideraban debía declinalo. Grazas de corazón a todos e todas.