9.11.06

Bromera, 20 anos

Bromera celebra esta semana os seus primeiros vinte anos de edición en catalán. O proxecto de Josep Gregori –modelo de editor culto, imaxinativo culto e discreto (como ten que ser)– foi consolidándose devagariño ata converterse nunha referente da nosa edición cultural e educativa, ao tempo que no primeiro editor do País Valenciano.
O modélico traballo de Gregori e do seu equipo (con Joan Garles Girbés na responsabilidade de responsable de edición) demostra que a edición cultural é unha conversa permanente coa nosa contemporaneidade ao servizo dunha cultura e dunha lingua; un feito ou unha fantasía, aínda máis trascendente, cando se publica contracorrente nunha lingua minorizada como as nosas.
A literatura e a edición galega débelle agradecemento aos moitos servizos que a xente de Bromera rendeu á visibilidade da nosa literatura en catalán. Eles foron os primeiros que traduciron a autores galegos como Carlos Casares; foron, tamén, os primeiros que acreditaron en catalán na obra de Agustín Fernández Paz (dende entón un dos máis importantes autores da editorial), Fina Casalderrey, Miguel Vázquez Freire ou Xabier P. Docampo e, máis recentemente os que apostaron polos libros máis recentes de Suso de Toro, ou Marilar Aleixandre. Toda unha proeza.
Ademais Bromera facilitounos a edición dalgúns dos seus títulos para traducilos para o galego e colaborou connosco na edición concertada de proxectos infantís como as coleccións Paseniño ou Andavía, un modelo de xestión e creación editorial que permite ofrecer libros moi xeitosos (preparados por autores e ilustradores procedentes dos diversos países da Galeuscat) a calidades e prezos moi competitivos.
Celebramos o éxito de Bromera (eses mil títulos editados e cinco millóns de exemplares vendidos) co mesmo entusiasmo ca se se tratase dun éxito propio na medida que nos sentimos partícipes do seu concepto de edición cultural. Beizóns e longa vida de libros para BROMERA (que por certo significa "escuma"!!!).
Etiquetas:

Marcadores: , ,

1 Comments:

Blogger Tirant al cap said...

Moltes gràcies, Manolo, pels teus comentaris i per la teua complicitat amb el projecte editorial de Bromera. Sense aquesta amistat, sincera i recíproca, alguns dels principals encerts d'aquests primers 20 anys no haurien estat possibles.

9:43 AM  

Postar um comentário

<< Home