Ostedijk

Sabemos qué está pasando nese barco? É a situación máis grave do que se nos está contando? Non había un protocolo sobre zonas de abrigo para unha situación coma este? Lévome facendo estas preguntas ao longo da tarde e non lle atopo moitas respostas razoables. Aínda que non estamos polo momento diante dunha catástrofe ecolóxica, a situación errática do Ostedijk vai collendo demasiadas semellanzas co pesadelo do Prestige; razón pola que non serei eu quen propoña qué se debe facer co barco, xa que para iso están os responsables técnicos e os especialistas para determinalo.
Sexa como for, algunhas conclusións das informacións recadadas xa se poden irse tirando:

1. O mercante holandés non estaba, segundo algúns técnicos, a pesar de contra só cun ano de vida, suficientemente preparado para transportar esa carga perigosa. Xa dóra retido en Francia durante sete días por mor de trinta e unha deficiencias.
   
2. O accidente produciuse por un erro humano xa que despois de agotado o gasóleo, os responsables do barco puxeron en funcionamento o abastecemento de fuel (que cómpre quentar), razón pola que as tuberías (que non estaban ailladas termicamente) queceron as chapas e provocaron que o fertilizante comezase a descompoñerse.
3. É evidente que despois de catro anos e medio da crise do Prestige, non estamos aínda preparados para xestionar outra catástrofe marítima. É certo que contamos cun buque potente de salvamento marítimo e de loita anticontaminación, mais non posuímos un protocolo sobre portos refuxio e zonas de abrigo. Os responsables do comité de crise, saben o qué han facer?
4. O problema principal da costa galega é o tráfico intenso de barcos perigosos pola autoestrada do mar que conforma a nosa fachada atlántica. A lexislación europea aínda é moi permisiva (a diferenza da estadounidense) con este tipo de embarcacións, auténticas bombas no mar.
   
5. A política informativa (a pesar de contar o comité de crise cunha única portavoz, o que supón un adianto) non está sendo o suficientemente puntual, transparente e comprensible para a cidadanía. A utilización de xeralizacións e eufemismos ("os gases non son tóxicos, senón irritantes", o que quere dicir que son inflamantes; "o rumbo non foi errático, senón que a dirección do mercante sufriu variacións"...) non é o mellor xeito de evitar a alarma social e a conmoción que un acontecemento deste tipo provoca.
6. Cómpre agardar en que amaine o temporal e confiar no bo facer dos técnicos (a situación pode alongarse varias semanas)?
   

Confiemos que a do Ostedik só sexa un pesadelo de entroido e a inevitable dose de catástrofe na nosa costa que, mentres non mude a lexislación europea sobre transposrte marítimo, nos toca sufrir cada certo tempo.

Etiquetas: Ostedijk, Galicia